Wij zijn dol op tekenen. Geen kleurplaats, maar echt een vel papier waar we onze eigen bedachte creaties op kunnen maken. En hoe leuk is het als je dit op snoeppapier kan doen! Snoeppapier bestaat al behoorlijk lang. Ik weet nog dat ik als kind ook graag snoeppapier kocht. Ik was dan ook erg benieuwd of het nog hetzelfde zou smaken als vroeger. Dolblij verliet ik de supermarkt en verraste ik Nora en Tim ermee. Het was hilarisch, want ze wisten natuurlijk helemaal niet wat het was. “Dit is snoeppapier”. Ze werden steeds nieuwsgieriger. In de kast had ik de stiften met eetbare inkt nog liggen, dus we gingen aan de slag. Nora: “Kun je dit echt eten?”. Ik: “Ja echt!” Lichtelijk onwennig maakte ze een paar tekeningen op het snoeppapier, maar natuurlijk konden ze niet wachten om het snoeppapier te proeven. Een klein stukje werd er van af gegeten en ja hoor, ze vonden het lekker!
Inmiddels hebben ze de smaak te pakken en vinden ze het heel leuk om op snoeppapier te tekenen. Nora vindt het geweldig om onze namen er op te schrijven en Tim gebruikt vooral zijn fantasie.
Deze stiften met eetbare inkt kocht ik een tijdje geleden bij een webshop met allerlei bakspullen. Ze zijn ongeveer een half jaar houdbaar, maar ik heb er al best veel plezier van gehad. Zo heb ik er de traktatie van Nora mee gemaakt door een smiley te tekenen op een likkoekje en vinden wij het thuis ook erg leuk om op likkoekjes te tekenen.
Ik moet zeggen dat het snoeppapier tegenwoordig anders is dan hoe ik het van vroeger ken. Het is dikker en stugger. Het snoeppapier in de jaren 90 was een stuk dunnen, waardoor je het lekker op je tong kon laten “smelten”. Maar qua smaak is het vrijwel hetzelfde gebleven.
Het leuke aan deze speeltip is dat je dit ook gezellig met vriendjes of vriendinnetjes kunt doen. Ze vermaken zich er een tijdje mee en ze hebben gelijk ook iets lekkers waar ze wel even mee vooruit kunnen.